Κυοφορία στους σκύλους

Αν δεν έχετε σκοπό να ζευγαρώσετε τη σκύλα σας τότε το καλύτερο είναι να την στειρώσετε. Αν, παρόλα αυτά, πάρετε τη μεγάλη απόφαση να την αφήσετε να κάνει κουταβάκια ετοιμαστείτε να μπείτε σε περιπέτεια - εδώ είναι μερικά σημάδια που υποδεικνύουν την εγκυμοσύνη στους σκύλους.

Τα στήθη της σκύλας σας θα πρηστούν και θα προεξέχουν περισσότερα για 25-30 ημέρες κατά την εγκυμοσύνη. Θα αρχίσει επίσης να παράγει κολπικές εκκρίσεις μόλις έναν μήνα μετά το ζευγάρωμα. Θα παρατηρήσετε συχνά το στομάχι της να πρήζεται και θα παχύνει 45-50 ημέρες μετά τη σύλληψη. Κάποιες σκύλες έχουν επίσης απώλεια όρεξης ή σημάδια κατάθλιψης κατά την κυοφορία (εγκυμοσύνη).

Μια επίσκεψη στον κτηνίατρο

Αν πιστεύετε ότι η σκύλα σας είναι έγκυος πρέπει να την πάτε στον κτηνίατρο. Και για να επιβεβαιώσετε την εγκυμοσύνη αλλά και για να αντιμετωπίσετε τις όποιες επιπλοκές εμφανιστούν άμεσα.

Ο κτηνίατρός σας θα χρησιμοποιήσει έναν αριθμό διαφορετικών μεθόδων για να προσδιορίσει αν η σκύλα σας είναι έγκυος. Μετά από 20-25 ημέρες ο κτηνίατρός σας θα μπορεί να πραγματοποιήσει τη δοκιμασία ριλαξίνης, μιας ορμόνης που παράγεται μόνο από εγκυμονούσες σκύλες. Η μέθοδος αυτή θα επιβεβαιώσει την εγκυμοσύνη αλλά όχι τον αριθμό των κουταβιών.

Αγγίζοντας την κοιλιά της σκύλας σας μετά από 21 ημέρες, ο κτηνίατρος μπορεί να εντοπίσει μια πάχυνση της μήτρας και την παρουσία "εξογκωμάτων" γεγονός που υποδεικνύει εγκυμοσύνη. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια πράγματα που συγκρούονται με αυτή τη μέθοδο: ένας υπέρβαρος σκύλος, ένα μοναδικό κουτάβι ή ακόμα και μια ανησυχία μπορεί να δυσκολέψουν πολύ το κατάλληλο "άγγιγμα".

Ένα στηθοσκόπιο ή ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορούν να ανιχνεύσουν τους καρδιακούς χτύπους του κουταβιού μετά από είκοσι πέντε ημέρες, αλλά πιθανότατα δεν θα είναι δυνατόν να διακρίνετε μεμονωμένους καρδιακούς παλμούς γεγονός που το καθιστά ένα ανεπαρκές εργαλείο για τον προσδιορισμό του αριθμού των κουταβιών.

Η συνηθισμένη αξιολόγηση μιας εγκυμοσύνης γίνεται με υπέρηχο. Είναι μη επεμβατικός, έμπιστος και εντοπίζει τα κουτάβια μετά από περίπου 28 ημέρες.

Η πιο ακριβής μέθοδος μέτρησης των κουταβιών είναι με ακτινογραφίες με τις οποίες μπορούν να αναγνωριστούν οι σκελετοί μετά από 49 ημέρες. Κάποιοι κτηνίατροι θα σας συμβουλεύσουν να κάνετε ακτινογραφία για να αποφύγετε την έκθεση των αναπτυσσόμενων κουταβιών σε ακτινοβολία.

Προετοιμασία για μια νέα γέννα

Στους μήνες που ακολουθούν μέχρι τον τοκετό δεν χρειάζεται να κάνετε πολλά πράγματα για την μητέρα εκτός από το να βεβαιωθείτε ότι εξακολουθεί να έχει μια καλή και υγιή διατροφή. Πρέπει να την παροτρύνετε να ασκείται για να είναι σε καλή φόρμα για μια μακρά και παρατεταμένη γέννα.

Τις ημέρες πριν γεννήσει η σκύλα σας πιθανότατα θα είναι ανήσυχη και θα γρατζουνάει το πάτωμα ή το κρεβάτι της. Προσπαθεί να φτιάξει μια φωλιά για τη γέννα. Θα πρέπει αν της προσφέρετε μια περίφραξη, ιδανικά να μπορεί να μπει και να βγει απ' αυτήν, αλλά να περιορίζει τα κουτάβια.

Ένα χάρτινο κουτί κατάλληλου μεγέθους για τη σκύλα σας κάνει ή διαφορετικά σκεφτείτε μια μικρή παιδική πισίνα. Γεμίστε την "φωλιά" με πετσέτες, κουβέρτες ή παλιά σεντόνια. Μην χρησιμοποιήσετε τίποτα που ελπίζετε να το ξαναχρησιμοποιήσετε, γιατί η γέννα είναι μια ακατάστατη υπόθεση.

Αν γνωρίζετε την ημέρα της σύλληψης ο κτηνίατρός σας θα μπορεί να υπολογίσει μια τελική ημερομηνία. Ένας άλλος τρόπος είναι να παρακολουθείτε τη θερμοκρασία της μητέρας όταν νομίζετε ότι ετοιμάζετε να γεννήσει. Η θερμοκρασία ενός σκύλου είναι συνήθως γύρω στους 38,4 βαθμούς. Η θερμοκρασία της θα πέσει κάτω από του 37,8 βαθμούς λίγο πριν τη γέννα.

Ξεκινάει η σκύλα μου να γεννάει;

Τα σημάδια του επικείμενου τοκετού είναι η ανησυχία, η συχνή ανάγκη για ούρηση, το να πατάει και να σκάβει στη "φωλιά" της. Κανονικά θα υπάρχει μια σκούρα πράσινη έκκριση από τον κόλπο. Αυτό σημαίνει ότι έχει αποκολληθεί ο πλακούντας και η μητέρα είναι έτοιμη να γεννήσει. Αν εμφανιστεί η έκκριση αλλά η σκύλα σας δεν έχει κουτάβια μετά από μερικές ώρες, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας για βοήθεια.

Μια μητέρα σκύλα μπορεί συνήθως να διαχειριστεί μόνη της μια γέννα. Θα γεννήσει τα κουτάβια, θα τα βγάλει από την αμνιοτική μεμβράνη, θα μασουλήσει τον ομφάλιο λώρο και θα ξεκινήσει να τα καθαρίζει.

Μια χείρα βοηθείας

Αν η νέα μητέρα φαίνεται ότι δεν ξέρει τι να κάνει, είναι εξαντλημένη ή είναι στη μέση της γέννας κι άλλου κουταβιού, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε. Αν το κουτάβι δεν έχει βγει ακόμα, απομακρύνετέ το από τη μεμβράνη η οποία τον περιβάλλει.

Αν χρειαστεί να κόψετε τον ομφάλιο λώρο, πάρτε ένα κομμάτι ανθεκτικό νήμα και δέστε το σφιχτά γύρω από το λώρο μια ίντσα μακριά από το σώμα του κουταβιού. Δέστε μια άλλη σφιχτή θηλιά λίγο πιο από την πρώτη και κόψτε τον ομφάλιο λώρο με ένα καθαρό ψαλίδι.

Τσιμπήστε το δέρμα στο σβέρκο του κουταβιού και προσπαθήστε να το κάνετε να κλάψει. Το κλάμα θα καθαρίσει το υγρό από τους αεραγωγούς του κουταβιού. Αν έχετε μια μικρή πιπέτα χρησιμοποιήστε την για να τραβήξετε απαλά το υγρό από τη μύτη του κουταβιού.

Όταν τελειώσει ο τοκετός παροτρύνετε την μητέρα να βγει έξω να τεντώσει τους μύες της και να ανακουφιστεί. Καθαρίστε τις πετσέτες και τις κουβέρτες και τοποθετήστε τις ξανά με τις καθαρές. Μετά αφήστε την νέα μητέρα μόνη με τα κουταβάκια της για να τα θηλάσει.

Συγχαρητήρια για τον επιτυχημένο τοκετό.